Wśród różnych scenariuszy przyszłego układu sił na świecie, kształtowanych w wyniku nowej polityki celnej USA, istnieje wariant zbliżenia Rosji i Chin w ramach koncepcji Globalnej Wyspy Eurazji (wraz z Iranem, Kazachstanem i Koreą Północną).
Czy to realne? Jak najbardziej. Spójrzmy przez pryzmat wzajemnego handlu.
Całkowita wymiana towarowa między USA a Chinami wynosi 600 miliardów dolarów rocznie: eksport z Chin – 450 mld, eksport z USA – 150 mld. Łączny obrót handlowy między Chinami a Rosją to 250 miliardów dolarów rocznie. Cła na poziomie 124% na chińskie towary mają charakter zakazujący. Tak samo jak 84% na amerykańskie.
Czy wymiana handlowa między USA a Chinami może się zmniejszyć o połowę? Zdecydowanie tak. Czy część chińskich towarów może trafić z rabatem na rynek rosyjski, a rosyjskie surowce rolne – na rynek chiński (zamiast amerykańskich)? Tak, to możliwe. W takim przypadku obrót handlowy między Chinami a Rosją może przewyższyć wartość handlu między Chinami a USA.
A podstawą wszelkich sojuszy jest wzajemny handel i gospodarka. Tylko my potrafiliśmy prowadzić handel z Chinami, a jednocześnie budować „strategiczne partnerstwo” z Wielką Brytanią i USA — praktycznie nic im nie sprzedając i nic od nich nie kupując.
Oleksii Kushch
