Istnieje ryzyko «gazowych blackoutów» — analityk wojskowy Dmytro Snihieriow

W nocy 3 października przeciwnik przeprowadził atak przy użyciu 416 środków powietrznego uderzenia, Siły Powietrzne poinformowały o zneutralizowaniu 320 z nich.

Głównym celem ataku były obiekty infrastruktury krytycznej (sektora energetycznego) w obwodach charkowskim i połtawskim. Według danych kanałów monitorujących, rosjanie wystrzelili sześć pocisków „Iskander” w kierunku Łubin i Łochwicy. Kolejne 20 pocisków manewrujących zostało wystrzelonych w kierunku Połtawy, Łubin oraz wybranych społeczności terytorialnych obwodu charkowskiego.

W wyniku ostrzałów w obwodzie połtawskim zmuszono do wstrzymania pracy kilku obiektów wydobycia gazu firmy.

Ataki na magazyny i stacje dystrybucyjne to nie przypadek, lecz oznaka nowej taktyki Kremla przed zimą. Takie ataki odbywają się regularnie i mają na celu zakłócenie przygotowań do zimy oraz stworzenie problemów z dostawami gazu dla Ukraińców podczas chłodów.

Mowa jest o atakach na ukraiński przemysł gazowy, który bezpośrednio wpływa na produkcję energii elektrycznej. Niedawno przeciwnik zaatakował podstacje w Sumach, Dnieprze i Chersoniu, powodując przerwy w dostawach oraz uszkodzenia infrastruktury.

Szczególnie wymowne jest to, że te ataki mają miejsce tuż przed sezonem grzewczym. Kraj okupant próbuje stworzyć dodatkowe problemy dla ludności cywilnej, prowokując chaos i niezadowolenie działaniami ukraińskich władz na wszystkich szczeblach. W rzeczywistości jest to próba destabilizacji sytuacji na terytoriach kontrolowanych przez Ukrainę.

Jeśli chodzi o ochronę — osłonięcie magazynów gazu oraz obiektów energetycznych jest znacznie trudniejsze niż budynków wojskowych czy administracyjnych. To problem nie tylko Ukrainy: podobne trudności odczuwa Moskwa, gdy próbuje przeciwdziałać atakom dronów na swoje bazy paliwowe i terminale gazowe.

W przyszłości można się spodziewać, że rosyjskie wojska zintensyfikują ataki na miejsca wydobycia i przechowywania surowców energetycznych. Uderzenia należy oczekiwać w obwodzie połtawskim, który jest centrum wydobycia ropy i gazu, oraz w regionach zachodnich, pełniących rolę hubów logistycznych do transportu.

Moim zdaniem ukraińska obrona musi działać w pełni adekwatnie — potrzebna jest odpowiedź zwierciadlana.

Jeśli rosjanie atakują nasze obiekty energetyczne, my powinniśmy uderzać w analogiczne cele w rosji. Możliwości do tego istnieją: ostatnie wydarzenia pokazały, że rosyjska obrona przeciwlotnicza jest wyjątkowo nieskuteczna i niezdolna do przeciwstawienia się masowym atakom dronów oraz rakiet aerodynamicznych.

Obecnie Ukraina nasiliła ataki na rosyjską infrastrukturę naftowo-gazową, dążąc do wywołania deficytu paliwa i zakłócenia eksportu ropy do Europy. Według ocen zachodnich służb wywiadowczych odnotowano rekordowo wysoki wskaźnik — ponad trzydzieści uderzeń ukraińskich dronów w rosyjskie rafinerie, magazyny i rurociągi.

Jednak takie uderzenia powinny mieć nie tylko wymiar militarny, ale również symboliczny. Na przykład atak na Most Krymski to sposób, by pozbawić rosjan chęci do atakowania naszej logistyki. To samo dotyczy ataków na dzielnice rządowe — musi być adekwatna odpowiedź na rezydencje rosyjskiego dyktatora, które również znajdują się w zasięgu Ukrainy.

Dwa lata temu uderzenia w energetykę zmusiły Ukraińców do doświadczania blackoutów. Teoretycznie podobna sytuacja może się powtórzyć w przypadku gazu. Jakiekolwiek ataki na magazyny lub stacje dystrybucyjne są poważnym wyzwaniem. Prace naprawcze trwają kilka dni, a jeśli ataki przypadną na szczyt sezonu grzewczego, konsekwencje mogą być krytyczne. Ryzyko „gazowych blackoutów” istnieje, szczególnie z uwagi na to, że Rosjanie celują właśnie w magazyny i stacje, a nie tylko w miejsca wydobycia.

Zdaniem analityków ACLED ds. Europy i Azji Centralnej,

Ataki odbywają się na tle tego, że rosja nasila ofensywę na wschodzie Ukrainy, mimo deklaracji gotowości do negocjacji. Ponieważ zapasy gazu ziemnego w Ukrainie zmniejszają się przed zimą, ataki na infrastrukturę gazową są częścią szerszej rosyjskiej kampanii mającej na celu zmuszenie Ukrainy do kapitulacji przez zadawanie poważnych cierpień ludności cywilnej — taktyki, której Moskwa przestrzega przez całą wojnę.

Z kolei Ukraina stopniowo wzmacnia system obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. Na przykład duński kontrakt na 8,5 miliarda dolarów przewiduje zakup sześciu baterii Patriot, co znacznie wzmocni ochronę infrastruktury energetycznej.

Dmytro Snihieriow