rosja chce zablokować ewakuację uchodźców — analityk wojskowy Sniegirjow o nowych atakach na koleje

Wróg przeszedł na nową strategię ataków rakietowo‑dronowych, według której, oprócz uderzeń w obiekty infrastruktury energetycznej, celem stają się także elementy sieci kolejowej.

Chodzi o to, że koleją można przewozić ładunki w znacznie większych ilościach niż transportem samochodowym. Z tego powodu wiele ładunków wojskowych na Ukrainie przewożonych jest koleją.

Według badaczy OSINT we wrześniu 2025 roku okupanci zaatakowali co najmniej 36 obiektów infrastruktury energetycznej, w tym podstacje trakcyjne. Utrudnia to funkcjonowanie lokomotyw elektrycznych i grozi zatrzymaniem ruchu kolejowego w niektórych regionach.

To może świadczyć o próbie realizacji kompleksowego podejścia wymierzonego w morale i logistykę wojska, wywołania paniki wśród ludności cywilnej oraz zwiększenia nacisku na kierownictwo polityczne kraju.

Warto zaznaczyć, że okupanci zasadniczo zmienili strategię ataków na ukraińskie koleje — teraz wróg celowo atakuje poszczególne pociągi, a nie tylko strategiczne obiekty.

Przypomnę, że w nocy z 16 na 17 września 2025 roku okupanci przeprowadzili masowe uderzenia w infrastrukturę kolejową Ukrainy. Ataki dronów na podstacje i linie energetyczne spowodowały opóźnienia na kierunkach dniepropietrowskim i odeskim.

W nocy z 1 na 2 października okupanci uderzyli w torowisko kolejowe w rejonie Buczy, a w Odessie wybuchł pożar po ataku na zajezdnię. Ponadto uszkodzona została kolej w Konotopie. Pociągi zatrzymywały się w bezpiecznej odległości od stref zagrożeń.

4 października 2025 roku rosyjska armia okupacyjna zaatakowała bezzałogowcami dworzec kolejowy w gminie Szostka na Sumszczyźnie. Uderzenie trafiło w pociąg pasażerski — jedna osoba zginęła, są poszkodowani.

7 października w Połtawie celem były m.in. lokomotywownia i dystrybucja zasilania odpowiadająca za elektryfikację kolei. Ponadto okupanci uderzyli w pobliżu stacji kolejowej na odcinku «Nosiwka‑Nżyń» w obwodzie czerkaskim.

9 października Rosjanie zaatakowali infrastrukturę kolejową w obwodzie sumskim. Wówczas informowano o zmianach tras, które dotknęły pociągi regionalne, podmiejskie i dalekobieżne.

Dyrektor generalny „Ukrzaliznyci” Ołeksandr Percowskyj poinformował, że siły rosyjskie każdej nocy wystrzeliwują 6–7 kamikaze‑dronów „Szachid”, kierując je na lokomotywy.

Obecnie wróg kontynuuje ataki na ukraińską kolej w celu odcięcia połączeń z terenami przyfrontowymi, w szczególności z rejonami Sum i Czernihowa.

Celem przeciwnika jest blokowanie głównych tras, a także próby zablokowania tras zapasowych.

Okupanci starannie zaplanowali swoje działania; ich operacja ma charakter kompleksowy i stawia przed sobą kilka zadań jednocześnie, o charakterze kombinowanym.

Algorytm działań i kalkulacji wroga polega na intensyfikacji ostrzałów dzielnic mieszkalnych dużych miast — przede wszystkim miast‑milionerów: Charkowa, Dniepra i Odessy — co wywołuje panikę mieszkańców i skłonność do opuszczenia miasta.

Równocześnie wróg uderza w infrastrukturę kolejową z dwoma celami:

• uniemożliwić ewakuację ludności cywilnej;
• zablokować transport ładunków dla Sił Zbrojnych Ukrainy, co ma pogorszyć ich zaopatrzenie.
 

Z powodu niemożności przewozów kolejowych ewakuacja uchodźców i zaopatrzenie SZU przeniesie się na drogi, gdzie oba przeciwne strumienie ruchu (wschód i zachód) spotkają się i nieuchronnie spowodują korki na drogach, co z kolei pogorszy zaopatrzenie wojsk.

Według kalkulacji przeciwnika, niemożność ewakuacji sprawi, że uchodźcy pozostaną w miastach, co doprowadzi do narastania chaosu, spadku morale mieszkańców i żołnierzy.

Okupanci liczą, że taka sytuacja natychmiast pogorszy sytuację na froncie poprzez ograniczenie dostaw dla Ukrainy.

W związku z tym celami okupantów są stacje kolejowe, mosty kolejowe, tunele kolejowe oraz elektrownie zasilające trakcyjną sieć, które dostarczają prąd do lokomotyw elektrycznych.

Z kolei, według zamysłu agresora, ludność cywilna wskutek niemożliwości ewakuacji i ostrzałów infrastruktury cywilnej będzie wywierać dodatkową presję na kierownictwo kraju, aby zmusić je do usiąścia do stołu negocjacji na korzystnych dla rosji warunkach.

Dmytro Sniegirjow