rosja próbuje otworzyć nowe kierunki: które regiony są zagrożone

Południowy kierunek wojny rosyjsko-ukraińskiej z każdym dniem staje się coraz ważniejszy. Nasilenie działań wojennych w obwodach chersońskim i zaporoskim, zmasowany ostrzał artyleryjski, próby przebicia się przez grupy dywersyjno-rozpoznawcze  oraz doniesienia o przygotowywaniu się rosyjskich wojsk do operacji ofensywnych na dużą skalę są powodem do poważnego zaniepokojenia.

Co dzieje się obecnie na linii frontu, jakie wyzwania stoją przed Ukrainą w najbliższej przyszłości i jakie są możliwe scenariusze? UA.News przyjrzało się tej sprawie.

Chersoń: nowa runda eskalacji

Chersoń, który został wyzwolony przez wojska ukraińskie w listopadzie 2022 roku, ponownie stał się jednym z epicentrów działań wojennych. Strona rosyjska, utraciwszy kontrolę nad miastem, nie przestała atakować go z lewego brzegu Dniepru. Obecnie miasto i pobliskie osady są poddawane bezprecedensowo intensywnemu ostrzałowi, co skutkuje ofiarami wśród ludności cywilnej, zniszczeniem infrastruktury i praktycznie uniemożliwia normalne życie.

Według lokalnych władz, w grudniu liczba pocisków wystrzelonych w kierunku miasta mogła osiągnąć 1000 w ciągu 40 minut. Rosyjska artyleria ostrzeliwuje obszary mieszkalne, szpitale, szkoły, obiekty energetyczne i zatłoczone miejsca. Oprócz artylerii, wróg używa moździerzy i dronów kamikadze do przeprowadzania ukierunkowanych ataków.

Sytuację dodatkowo komplikuje fakt, że wojska rosyjskie próbują zdobyć przyczółek na prawym brzegu Dniepru. W szczególności istnieją informacje o ich obecności na przedmieściach w pobliżu mostu Antonowskiego. Pozycja ta pozwala im na bezpośredni ostrzał miasta i jego okolic.

Ze względu na bliskość okupantów do Chersonia, miejscowa ludność bardzo cierpi. Nad miastem aktywnie latają drony: prawdziwe przekleństwo dla spokojnych ukraińskich miast podczas tej wojny. Ponieważ rosjanie znajdują się w pobliżu miasta, staje się ono dogodnym poligonem dla ich ataków, w tym z użyciem UAV, które są prawie niemożliwe do zestrzelenia. Nawiasem mówiąc, Charków żyje mniej więcej w tym samym trybie.

Przygotowania do ataku

Jednym z najpoważniejszych wyzwań dla Chersonia jest możliwość nowego ataku. Na początku grudnia szef Chersońskiej Obwodowej Administracji Wojskowej stwierdził, że siły rosyjskie zgromadziły do 300 łodzi, które mogą zostać wykorzystane do sforsowania Dniepru. Wróg aktywnie angażuje również dywersyjne grupy zwiadowcze, które próbują przeniknąć do miasta pod osłoną ostrzału artyleryjskiego.

Forsowanie Dniepru to złożona i ryzykowna operacja, której nie można przeprowadzić w pośpiechu, bez wcześniejszego przygotowania. Strona rosyjska napotyka na szereg obiektywnych trudności:

1. Szerokość rzeki. W rejonie Chersonia Dniepr ma około kilometra szerokości, co utrudnia jego przekroczenie.


2. Silna obrona. Wojska ukraińskie mają ufortyfikowane pozycje i nowoczesną artylerię, która może skutecznie niszczyć łodzie podczas próby przeprawy.


3. Problemy logistyczne: Atak wymagałby dużej ilości zasobów, w tym amunicji, sprzętu i personelu.

Niemniej jednak rosja może postrzegać atak na Chersoń jako ważny cel taktyczny. Sukces takiej ofensywy pozwoliłby jej nie tylko odzyskać utracone terytorium, ale także stworzyć przyczółek do dalszych operacji w regionach mikołajowskim i odeskim.

Zwykli cywile w Chersoniu znaleźli się w sytuacji katastrofy humanitarnej. Ciągłe ostrzały niszczą krytyczną infrastrukturę, w tym sieci energetyczne, wodociągi i systemy grzewcze. Przerwy w dostawie prądu często skutkują brakiem komunikacji, a przebywanie na ulicach jest niebezpieczne ze względu na zagrożenie kolejnymi atakami.

Lokalne władze i organizacje międzynarodowe starają się zapewnić miastu pomoc humanitarną, ale ostrzał utrudnia jej dostarczenie. Niektórzy mieszkańcy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów, aby uciec przed ciągłym zagrożeniem. Terror jest ulubioną taktyką rosjan.

Zaporoże: nowa fala ofensywy

Sytuacja w obwodzie zaporoskim jest nie mniej skomplikowana. Wojska rosyjskie aktywnie atakują pozycje ukraińskich obrońców wzdłuż linii frontu, zwłaszcza w rejonach Orichowa i Hulajpola. Wróg zwraca szczególną uwagę na kierunek pokrowski w Donbasie i Velyka Novosilka, gdzie podejmowane są próby rozszerzenia strefy kontroli.

Najbardziej intensywne walki odnotowano w miejscowościach Nowoiwaniwka i Kruhleńke. Wojska rosyjskie wykorzystują artylerię dużej mocy, samoloty, systemy miotaczy ognia i systemy rakiet wielokrotnego rażenia, próbując przełamać obronę wojsk ukraińskich.

Strona ukraińska wykazuje wysoką skuteczność w obronie tych pozycji. Na przykład w niektórych obszarach linii frontu w ciągu ostatniego tygodnia zniszczono dziesiątki rosyjskich pojazdów i wyeliminowano znaczną liczbę personelu wroga.

Zaporoże jest jednym z kluczowych miast na południu Ukrainy, które ma znaczenie strategiczne, gospodarcze i wojskowe. Według analityków, federacja rosyjska może rozważać ofensywę przeciwko temu miastu, biorąc pod uwagę jego ważną rolę w zapewnieniu kontroli nad regionem.

Ogólnie rzecz biorąc, Zaporoże jest strategicznym celem dla federacji rosyjskiej. Świadczą o tym następujące szczegóły:

1. Położenie geograficzne. Zaporoże położone jest nad Dnieprem, co czyni je ważnym węzłem komunikacyjnym dla południowej i centralnej Ukrainy. Kontrola nad miastem pozwoliłaby rosji stworzyć odskocznię do dalszych ataków na Dniepr i inne regiony centralnej Ukrainy.


2. Znaczenie gospodarcze. Zaporoże jest ważnym ośrodkiem przemysłowym w Ukrainie.


3. Rola logistyczna. Zaporoże jest kluczowym węzłem zaopatrzenia i koordynacji ukraińskich sił zbrojnych na froncie południowym. Zdobycie miasta mogłoby osłabić zdolność Ukrainy do obrony w regionie.

Scenariusze możliwej ofensywy są następujące:

1. Bezpośrednia ofensywa. rosja może spróbować rozpocząć zmasowaną ofensywę z tymczasowo okupowanych terytoriów obwodu zaporoskiego. Obejmowałoby to użycie pojazdów opancerzonych, artylerii i samolotów. Taki scenariusz wymagałby znacznych zasobów, biorąc pod uwagę fortyfikacje ukraińskich sił zbrojnych i gotowość granic obronnych.


2. Manewr omijający: Alternatywną opcją byłaby próba ominięcia miasta przez Kachowkę lub inne południowe dzielnice w celu zerwania powiązań logistycznych ukraińskich sił zbrojnych.


3. Działania dywersyjne i rozpoznawcze. Intensyfikacja działań grup dywersyjnych i ostrzałów artyleryjskich w celu wywołania chaosu wśród ludności cywilnej i demoralizacji ukraińskich wojsk.

Na dzień dzisiejszy ukraińskie wojska aktywnie wzmacniają swoje pozycje w kierunku zaporoskim. Według Sztabu Generalnego Sił Zbrojnych Ukrainy, walki trwają w kierunku Orichowa i Huliaipola, gdzie wojska rosyjskie próbują przełamać obronę. Jednocześnie analitycy wskazują, że zakrojona na szeroką skalę ofensywa na samo Zaporoże wymagałaby znacznego zwiększenia zasobów wojskowych ze strony federacji rosyjskiej.

Zagrożenie dla Dniepru

Okupanci w Donbasie posuwają się naprzód w stosunkowo szybkim tempie: według różnych szacunków ich prędkość wynosi około 30 kilometrów kwadratowych dziennie. Oczywiście wszystko zależy od kierunku.

W tej chwili rosjanie są już prawie na granicy obwodu dniepropetrowskiego. Potwierdzają to najnowsze mapy z portalu DeepState. Jeśli liczyć w linii prostej od Nowotroicka i sąsiednich miejscowości, wróg jest już około 10 kilometrów od regionu.

Czy rosjanie wkroczą do obwodu dniepropetrowskiego? Istnieje taka możliwość. Wróg będzie próbował zająć jak najwięcej ukraińskiego terytorium. Ale na razie nie ma bezpośredniego zagrożenia na przykład dla regionalnego centrum Dniepru. Nie neguje to jednak faktu, że Rosja zbliżyła się już do granic regionu, a inwazja na Dniepr może stać się realna w nadchodzących miesiącach 2025 roku.

Strategiczne znaczenie południa

Kierunek południowy jest kluczowy w wojnie nie tylko ze względu na swoje położenie geograficzne, ale także ze względu na zasoby strategiczne. Kontrola nad tymi terytoriami zapewnia dostęp do Morza Czarnego, szlaków transportowych i znaczących zasobów rolnych Ukrainy.

Dla rosji sukces na południu ma znaczenie zarówno militarne, jak i polityczne. Utrata kontroli nad Chersoniem była poważnym ciosem dla Kremla, więc odzyskanie tego regionu pozostaje priorytetem. Nie zapominajmy, że ukraiński Chersoń jest wymieniony w rosyjskiej konstytucji jako "rosyjskie miasto”. Z kolei obwód zaporoski jest ważny dla zapewnienia kontroli nad korytarzem lądowym na Krym.

Dla Ukrainy utrzymanie tych terytoriów ma kluczowe znaczenie. Utrzymanie kontroli nad południem pozwala nie tylko powstrzymać dalszy postęp wojsk rosyjskich, ale także stworzyć warunki do przyszłej de-okupacji Krymu i innych okupowanych terytoriów.

W nadchodzących miesiącach powinniśmy spodziewać się dalszej eskalacji działań wojennych na południu. Wojska rosyjskie prawdopodobnie będą kontynuować ostrzał Chersonia, próbując przebić się w obwodzie zaporoskim i forsując Dniepr. Z kolei armia ukraińska wzmacnia swoje pozycje obronne, przygotowując się na ewentualne ataki.

Wpływ na przebieg walk będą miały również warunki pogodowe. Zima skomplikuje manewry i logistykę obu stron, ale jednocześnie może stworzyć warunki do zamarznięcia Dniepru, ułatwiając przeciwnikowi przeprawę.

Kierunek południowy pozostaje kluczowy w tej wojnie. Tutaj rozstrzygają się losy nie tylko poszczególnych regionów, ale także ogólnej równowagi sił. Ukraina musi utrzymać wysoki poziom koordynacji, korzystać z pomocy międzynarodowej i zmobilizować wszystkie dostępne zasoby, aby chronić swoje terytoria.

Niestety, mieszkańcy obwodów chersońskiego i zaporoskiego nadal będą zmagać się z presją ostrzałów i problemami humanitarnymi. Ich wkład w walkę o niepodległość Ukrainy jest heroiczny, a kraj musi zrobić wszystko, co możliwe, aby ich chronić i wspierać. Niestety, lokalni mieszkańcy powinni zrozumieć, że w nadchodzących miesiącach ich miejsce zamieszkania stanie się jeszcze bardziej niebezpieczne i niewygodne.

Rosyjska ofensywa: problemy, które stają się widoczne

Pomimo aktywnej ofensywy rosji na południu i wschodzie Ukrainy, jej potencjał jest daleki od nieograniczonego i należy to zrozumieć. Ta wojna w coraz większym stopniu ujawnia słabości rosyjskiej machiny wojskowej, które przejawiają się w niedoborach personelu, sprzętu i zasobów. Musimy również zrozumieć, że jest to wojna na wykończenie, a pierwszy, któremu zabraknie tchu, zostanie pokonany.

Jedną z kluczowych oznak wyczerpania rosyjskiej armii jest znaczna utrata personelu. Według zachodniego wywiadu i szacunków ukraińskiego Sztabu Generalnego, straty wśród rosyjskich wojskowych już dawno osiągnęły setki tysięcy. Nawet rosyjscy blogerzy wojskowi, którzy zazwyczaj trzymają się linii propagandowej, dostrzegają skalę tych problemów. Piszą oni o braku zmotywowanych żołnierzy i krytykują mobilizację, która zastępuje zawodowych żołnierzy niedoświadczonymi i zdemoralizowanymi poborowymi.

W szczególności na linię frontu coraz częściej wysyłane są osoby, które ukończyły jedynie krótki kurs szkoleniowy, co znacząco obniża efektywność jednostek bojowych. Niezadowolenie rośnie nawet wśród zmobilizowanych i ich krewnych, o czym świadczą liczne apele wideo do rosyjskiego dowództwa wojskowego.

Kolejnym krytycznym problemem jest dotkliwy brak sprzętu wojskowego. Ukraińskie wojsko w coraz większym stopniu korzysta ze starych radzieckich czołgów i systemów artyleryjskich, które już dawno wyczerpały swój okres użytkowania. Rosyjskie magazyny broni, które były przeładowane rok lub dwa lata temu, są obecnie w dużej mierze puste. Co więcej, zachodnie sankcje znacznie ograniczyły zdolność rosji do produkcji nowoczesnego sprzętu, zwłaszcza tego, który zależy od zaawansowanych technologicznie komponentów.

Możemy również wspomnieć o zaangażowaniu Korei Północnej jako dostawcy amunicji i zasobów ludzkich.  Pokazuje to krytyczny poziom wyczerpania. Żołnierze z KRLD nie są oznaką siły - to krok desperacji, który tylko potwierdza brak zdolności krajowych.

Pomimo wszystkich wyzwań, ukraińskie siły zbrojne nadal bohatersko trzymają linię. Siły ukraińskie skutecznie wykorzystują nowoczesny sprzęt i zachodnie wsparcie, wykazując wysoką motywację i morale. Rosyjska agresja osiąga teraz swoje granice. Wraz z wyczerpywaniem się personelu, sprzętu i zasobów, jej strategiczne perspektywy stają się coraz bardziej wątpliwe. Z drugiej strony Ukraina nadal otrzymuje międzynarodowe wsparcie i przygotowuje się do dalszych działań, które mogą ostatecznie okazać się decydujące.

Mykyta Trachuk