Już 1 września premier Nepalu Sharma Oli podczas szczytu SOW w Tianjinie oświadczył, że jego kraj rozważa możliwość zostania pełnoprawnym członkiem SZО (obecnie Nepal ma status partnera dialogowego w SOW).
To oświadczenie jest więcej niż logiczne, biorąc pod uwagę, że kraj jest ściśnięty między dwoma gigantami — Chinami i Indiami. Choć ten mechanizm nie zawsze działa. Mongolia jest ściśnięta między rosją i Chinami, ale na razie nie dołącza do SZО. Tak czy inaczej, „rewolucja zoomerów” w Nepalu z pewnością wstrzyma proces integracji tego kraju w SZО i wyznaczy modę na polityczne wstrząsy w Azji.
Z tej sytuacji z pewnością skorzystają konkurenci. Możemy być świadkami ożywienia czegoś na wzór „arabskiej wiosny”. Podobnie wtedy w kilku krajach azjatyckich pojawią się prozachodnie autokracje, jak kiedyś w Egipcie.
Wcześniejsze rewolucje miały miejsce z powodu dostępu do zasobów, praw i wolności (pierwsze było kluczowe, drugie – historyczne). Teraz „rewolucje” dzieją się z powodu dostępu do internetu. W Nepalu były bardzo głębokie tradycje marksistowskiego ruchu partyzanckiego o maoistowskim charakterze. Nadal działają tam partyzanci-komuniści. Jednak teraz „Zimowy Pałac” w Katmandu został zdobyty nawet bez nich. I, w odróżnieniu od zimowego pałacu w Petersburgu, spalony.
Nowym premierem może zostać raper Balendra Shah. Idol miejscowej młodzieży dzięki ostrym tekstom społecznym i radykalnemu „rapowaniu”. Szkoda, że Tupac Shakur nie dożył tych czasów — miał świetne teksty. Teraz byłby merem Nowego Jorku. Prezydentem — nie, tam jest inny trend.
Swoją drogą trampolina z funkcji mera stolicy na prezydenta staje się bardzo popularna. Trzeba być Erdoganem, żeby zatrzymać tę polityczną „trebuszetę”.
Ołeksij Kuszcz
