Zapewne czytaliście moje analityczne artykuły na temat stanu gospodarki rosji i tamtejszego budżetu.
Staram się przedstawiać swoje oceny możliwie obiektywnie, dlatego nie można ich wykorzystywać jako propagandy („rosyjska gospodarka upadnie za miesiąc”), ale na ich podstawie można formułować wnioski analityczne.
Główny nacisk sankcji zachodnich jest skierowany na sektor naftowy i gazowy rosji. Jednak udział tego sektora w strukturze dochodów budżetowych rosji nieustannie spada. Co ciekawe, im silniejsze sankcje, tym głębszy spadek udziału. Jest to całkowicie logiczne. Obecny model sankcji z jednej strony ogranicza sektor surowcowy rosji, ale z drugiej — paradoksalnie — buduje odporność budżetu na zewnętrzne wstrząsy dzięki rosnącym wpływom z sektora nienawotowego.
Federalny budżet rosji w przyszłym roku to około 500 mld USD dochodów (mniej niż 20% PKB). Przy tym sektor nienawotowy przyniesie 78% dochodów budżetu federalnego. Dla porównania: w 2013 roku było to 45%, a tuż przed pełnoskalową wojną — nieco ponad 60%. Udział dochodów z ropy i gazu wyniesie zaledwie 22%.
Deficyt budżetowy poniżej 2% PKB — warto o tym pamiętać, analizując kryzysy budżetowe. Deficyt na poziomie poniżej 2% PKB jest niewielki. Nawet jeśli wyłączyć wszystkie dochody z ropy i gazu, deficyt wzrośnie do około 8% PKB (chociaż zależność nie jest liniowa i trzeba obliczać według bardziej złożonego modelu — deficyt może wzrosnąć nawet do 8–15% PKB).
Wydatki na armię i wojnę w rosji w przyszłym roku wyniosą 155–160 mld USD, co oznacza, że na te cele przypada co trzeci rubel dochodów budżetu federalnego.
Ogólnie rzecz biorąc, pomimo spowolnienia rosyjskiej gospodarki do niemal zerowego wzrostu, model wydatków wojskowych nadal mieści się w granicach ogólnych parametrów federalnego budżetu.
Ołeksij Kuszcz
