rosja nie ma zapasów dronów kamikadze, by prowadzić regularne, masowe ostrzały Ukrainy

Jak widać, atak z 21 września był tylko częściowo wymierzony w infrastrukturę energetyczną. Chociaż, gdy 75% rakiet zostało zestrzelonych, trudno powiedzieć, która grupa celów była priorytetowa. Podobnie możemy zauważyć różnorodność prób ataku następnego dnia, 22 września, które wydają się mieć na celu zemstę za zniszczoną infrastrukturę wojskową na Krymie i być może dowództwo rosyjskiej Floty Czarnomorskiej

Nie ma sensu identyfikować pozycji obrony powietrznej - nasze systemy aktywnie manewrują w obszarze odpowiedzialności. Oznacza to, że same trajektorie nie są metodami wykrywania, ale próbami oszukania radarów i wyrzutni, które zostały już wykryte. Testowanie nowych trajektorii jest możliwym celem wczesnego rozpoczęcia zmasowanych ataków. I można stwierdzić, że wróg odniósł częściowy sukces. Jest jednak prawdopodobne, że w ciągu najbliższych kilku miesięcy nastąpi zwiększenie dostaw systemów obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej dla Ukrainy, co pozwoli na wyłączenie większości obiektów wytwórczych i dystrybucyjnych niezależnie od trajektorii

Jednocześnie istnieje perspektywa całkowitego zniszczenia wyrzutni rakietowych na okupowanym Krymie, a także ostatniego centrum startowego Shahed w Primorsko-Achtarsku na terytorium Krasnodaru, co znacznie zmniejszy możliwość jednorazowych masowych startów

W międzyczasie pojawiły się już informacje o niepowodzeniu planów masowej produkcji irańskich dronów w Jelabudze: zbudowano obiekty, zwerbowano i przeszkolono personel, wyprodukowano setki płatowców i wyposażono je w dużej mierze w "irańskie" (skradzione bez licencji) silniki. Krytyczny jest jednak brak chipów, bez których niemożliwe jest ustawienie programu manewrów, a dron staje się analogiem Fau-1 z 1942 roku, co oznacza, że może latać tylko w linii prostej, rozbić się i eksplodować na sygnał timera lub gdy skończy mu się paliwo. Niemożliwe jest również wbudowanie możliwości manewrowania w pionie. Drony te mogą latać po najbardziej skomplikowanych trójwymiarowych trajektoriach, ale trajektorie te są ustalane z wyprzedzeniem i nie ma kontroli radiowej podczas lotu, co jest logiczne, w przeciwnym razie dron ten padłby głównie ofiarą wojny elektronicznej

Iran nie jest również w stanie sprzedać więcej niż tysiąca dronów na raz i prawdopodobnie w przyszłości będzie miał problemy z komponentami pochodzenia zachodniego. W związku z tym, pomimo poprawy trajektorii, możemy spodziewać się spadku intensywności startów we wszystkich kategoriach lotniskowców, wzrostu gęstości obrony powietrznej i ogólnie mniejszych szkód niż w ubiegłym roku

Ponadto zwróciłbym uwagę na przepustowość portów Astrachań i Ola w delcie Wołgi. Ataki dronów i/lub rakiet na dźwigi, holowniki i statki, niezależnie od bandery, mogą sparaliżować rosyjsko-irański most na Morzu Kaspijskim, podczas gdy alternatywna trasa przez Armenię i Gruzję musi zostać zneutralizowana przez zachodni wpływ na oportunistyczne i skorumpowane reżimy rządzące tymi krajami za pomocą marchewki i kija. Wtedy pozostanie tylko trasa powietrzna, która jest ograniczona do tuzina dronów na lot przy użyciu przerzedzonej floty IŁ-76, co nie pozwoli na osiągnięcie zeszłorocznego wolumenu 100 dronów tygodniowo. Innym sposobem na utrudnienie irańskich dostaw jest utrzymywanie napięć, aż do histerii, w stosunkach irańsko-azerbejdżańskich, irańsko-izraelskich i irańsko-amerykańskich

Mogą również pojawić się próby wykorzystania czynnika zaskoczenia i uderzenia, na przykład, na mosty na Dnieprze. Przynajmniej żywotność pocisków X101, Kalibr lub Iskander jest dziewięciokrotnie dłuższa niż pocisków 155 mm i czterokrotnie dłuższa niż pocisków Haymars. Oznacza to, że jeśli dojdzie do udanego trafienia, konsekwencje dla mostów, zwłaszcza tych starych, mogą być poważne