Każdego dnia w Ukrainie giną ludzie z powodu wojny na pełną skalę rozpoczętej przez rosję. Ukraińcy tracą bliskich i krewnych. A także - rosja odbiera ludziom ich własność, na którą pracowali latami, miasta i wsie, które uważają za dom, a nawet place zabaw, jak to miało miejsce w Kijowie 10 października.
Każdego dnia Ukraińcy coś tracą. Kiedy człowiek doświadcza straty, doświadcza żalu. To cały kompleks stanów, przez które trzeba przejść jak najbezpieczniej dla siebie i otoczenia.
Olha Pavlova, psycholog Kijowskiego Miejskiego Centrum Równości Płci, Profilaktyki i Przeciwdziałania Przemocy, opowiedziała UA.NEWS, jakie istnieją etapy przeżywania straty człowieka, krewnych lub bliskich i czego można się po nich spodziewać.
Podczas przeżywania żałoby emocje, których doświadcza człowiek są bardzo zróżnicowane i cykliczne
Żałoba jest dość złożonym i długotrwałym procesem, przechodzącym przez który człowiek przeżywa ból straty, dochodzi do siebie i wraca do siebie na nowo z tym trudnym doświadczeniem.
Praca nad żałobą ma wiele etapów. Zazwyczaj proces ten może trwać nawet do 24 miesięcy. Czyli przeżywanie straty, jak to określają psychologowie, trwa dwa lata.
Pierwsze 48 godzin - szok po stracie
W pierwszych dwóch dniach po stracie trwa szok i odmowa uwierzenia w to, co się stało. Emocjonalnie objawia się to czasem intensywnym lękiem przed utratą członka rodziny lub siebie samego, zarówno fizycznie jak i psychicznie.
Pierwszy tydzień - potrzeba pogrzebu i inne zmartwienia wypełniają wszystkie myśli, poczucie straty może być niesione automatycznie. Mogą mu towarzyszyć uczucia «upadku», wyczerpania emocjonalnego lub fizycznego.
Przez 2 do 5 tygodni osobę mogą nawiedzać uczucia opuszczenia, bólu, rozpaczy i bezradności. Otoczenie społeczne uważa, że osoba ta może już wznowić swoje obowiązki. Ale skutki szoku, derealizacji i próby unikania ludzi są nadal bardzo odczuwalne.
6 do 12 tygodni - Na tym etapie skutki szoku powinny minąć, a osoba jest świadoma straty. Zakres doświadczanych emocji jest dość szeroki - osoba odczuwa stratę i ma niewielką kontrolę nad sobą. Oto kilka przykładów: paniczny lęk, zaburzenia snu, wybuchy płaczu, ogólne osłabienie i zmęczenie, drżenie, zmiany nastroju, niemożność koncentracji, fizyczne objawy cierpienia, potrzeba rozmowy o zmarłym, pragnienie prywatności.
W Kijowskim Miejskim Centrum Równości Płci, Profilaktyki i Przeciwdziałania Przemocy każdy może uzyskać bezpłatną pomoc psychologiczną. Istnieje możliwość kontaktu pod numerami telefonów: 1500 / 044 272 1500.
W trzecim-czwartym miesiącu od daty straty cyklicznie występują dni «dobre» i «złe»
Trzy do czterech miesięcy - «dobre» i «złe» dni są cykliczne. Mogą pojawić się emocje takie jak rozdrażnienie, złość, nietolerancja na zmiany w życiu. W tym okresie osoba pogrążona w żałobie często skarży się na zły stan zdrowia. Funkcje obronne organizmu ulegają zmniejszeniu w wyniku długotrwałej ekspozycji na stres.
W szóstym miesiącu nasilenie przeżyć nie jest już tak dotkliwe, ale emocje są równie bolesne. Rocznice, urodziny i święta są szczególnie trudne do zniesienia, ponieważ wraz z utratą członka rodziny częściowo tracone są tradycje rodzinne. Wszystko to może znów wywołać depresję.
Data rocznicy po stracie może być punktem zwrotnym
Od 12 miesięcy - pierwsza rocznica może być punktem dramatycznym lub przełomowym, w zależności od konsekwencji cierpienia w ciągu roku.
Między 12 a 24 miesiącem - ból po stracie staje się możliwy do zniesienia, a osoba pogrążona w żałobie stopniowo wraca do poprzedniego życia.
Następuje emocjonalne pożegnanie ze zmarłą osobą i uświadamia sobie ona, że nie ma sensu wypełniać swojego życia bólem. To właśnie w tym okresie słowa «żałoba» i «smutek» znikają ze słownictwa, a życie nabiera nowego znaczenia.
Ludzie mogą przechodzić przez etapy życia szybciej lub wolniej
Etapy te są podzielone na okresy czasu, ponieważ różne osoby mogą przechodzić przez nie szybciej lub wolniej. Ważne jest, aby przejść przez wszystkie etapy, przeżyć wszystkie uczucia i emocje związane ze stratą. Bo tylko po pełnej świadomości i zamieszkaniu w żalu można wrócić do życia ze zrozumieniem nieodwracalności tego, co się stało i z własnymi trudnymi doświadczeniami.
Autor: Nadia Kibukevych
