Ukraina nie może legalnie modernizować swojej radzieckiej techniki lotniczej bez zgody rosji: szczegóły

Ukraina stanęła przed prawnym paradoksem – w warunkach wojny z rosją formalnie nie może legalnie modernizować ani remontować swojej radzieckiej techniki lotniczej bez zgody rosyjskich producentów, ponieważ obowiązujące przepisy wymagają ich zatwierdzenia. Powoduje to poważny dylemat, ponieważ znaczna część ukraińskiej floty lotniczej, w tym samoloty wojskowe i śmigłowce, to nadal konstrukcje radzieckie, które są intensywnie wykorzystywane.

Jak podaje UNN, Ukraina odziedziczyła dużą liczbę radzieckich statków powietrznych, które są aktywnie wykorzystywane przez Siły Zbrojne, Gwardię Narodową, służby ratunkowe, a także w ramach realizacji międzynarodowych kontraktów. Ze względu na wiek i zużycie ta technika wymaga ciągłych napraw oraz modernizacji. Jednak ukraińskie prawo lotnicze wymaga, aby takie prace były uzgadniane z producentem lub oparte na aktualnej dokumentacji technicznej. Tymczasem większość tych producentów to rosyjskie przedsiębiorstwa, z którymi Ukraina zerwała wszelkie kontakty po rozpoczęciu rosyjskiej inwazji na pełną skalę.

Ukraina nie może całkowicie zrezygnować z radzieckiej techniki lotniczej, ponieważ nadal stanowi ona istotną część potencjału lotniczego, nawet mimo dostaw zachodnich samolotów. Dowódca wojsk lotniczych Sił Zbrojnych Ukrainy, pułkownik Pawło Bardakow, podkreślił, że Ukraina równolegle wdraża nowe modele sprzętu i modernizuje posiadaną technikę radziecką.

Państwowa Służba Lotnictwa Ukrainy (DASU) oraz Główne Zarządzenie Państwowej Awacji Ukrainy (GUDAU) muszą rozwiązać ten problem, wybierając jeden z trzech wariantów, przewidzianych w Kodeksie Powietrznym Ukrainy:

• Całkowite zaprzestanie użytkowania i obsługi technicznej – opcja skrajnie ryzykowna, gdyż prowadziłaby do wycofania z eksploatacji znacznej części floty, która realizuje kluczowe zadania bojowe.
• Państwo przejmuje odpowiedzialność – DASU może samodzielnie udzielać zezwoleń firmom na prowadzenie napraw i modernizacji. To rozwiązanie uznawane jest za najbardziej elastyczne i korzystne, pozwalające utrzymać sprzęt w gotowości i ograniczyć zależność od rosyjskich producentów.
• Wyznaczenie jednej odpowiedzialnej organizacji – przewiduje przyznanie wyłącznego prawa do napraw i modernizacji jednej firmie, co jednak niesie ryzyko monopolizacji rynku i może negatywnie wpływać na jakość usług oraz konkurencję.

 

Na ten moment sytuacja pozostaje nierozstrzygnięta. Eksperci zwracają uwagę, że większość ukraińskiej floty wymaga specyficznych części zamiennych, do których dostęp jest ograniczony lub całkowicie utracony. Bez zdecydowanych działań ze strony państwa i stworzenia podstaw prawnych do importu starszych podzespołów z krajów trzecich, Ukraina ryzykuje nie tylko utratę części lotniczej infrastruktury, ale również wykwalifikowanej kadry.

Przypomnijmy, że zachodni partnerzy dostarczyli Ukrainie sporą ilość radzieckiego sprzętu lotniczego – m.in. śmigłowców i myśliwców – co teoretycznie wymagałoby wcześniejszej zgody rosji. Fakt ten nieustannie budzi oburzenie strony rosyjskiej.